เฟื่องอารมณ์” อิ่มอารมณ์เพลง“ชรัส” ในมิติเสียงหวานใส โดย บอน บอระเพ็ด / 19 มีนาคม 2557 / manager online
ย้อนอดีตไป 30 กว่าปีที่แล้ว “ชรัส เฟื่องอารมณ์”กับ“วง แฟลช” ได้สร้างสีสันให้กับวงการเพลงไทยกับดนตรีที่ฟังล้ำ ภาคเนื้อร้องเป็นบทกวีภาษาสวยงาม ภาคดนตรีมีความเป็นสากลสูงกว่าเพลงไทยทั่วๆไปยุคเดียวกัน เป็นป็อบแจ๊ซรุ่นแรกๆที่พวกเขาร่วมกันบุกเบิก
อีกทั้งยังสิ่งพิเศษสำคัญนั่นก็คือ น้ำเสียงของชรัสอันโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ ฟังเป็นผู้ชายอบอุ่นน้ำเสียงนุ่มลึกทรงเสน่ห์
และด้วยเสน่ห์ไม่มีวันตายของบทเพลงชรัส เฟื่องอารมณ์ ทาง “บรรณ สุวรรณโณชิน” หรือ “บรรณ ณ ใบชา” แห่งค่าย “ใบชาsong” จึงหยิบ 10 บทเพลงคลาสสิคของน้าแต๋ม-ชรัส มาคัฟเวอร์ใหม่ โดยให้ “โอ๋-ชุติมา แก้วเนียม” เป็นผู้ขับร้องถ่ายทอดอารมณ์ ในชื่อชุด “เฟื่องอารมณ์”(2557)
สำหรับโอ๋-ชุติมานั้นเธออาจไม่เป็นที่รู้จักกว้างขวางในแวดวงกระแส ตลาดเพลงหลัก แต่ในวงการเพลงกระแสรอง วงการเพลงอินดี้ ต่างเป็นที่ยอมรับกันว่า โอ๋-ชุติมา เป็นนักร้องคุณภาพ ซึ่งเธอได้เคยร่วมเป็นคอรัสให้กับชรัสในปี 2547 ที่ยังความภูมิใจเรื่อยมา มาวันนี้ 10 ปีผ่านไป โอ๋-ชุติมา มีโอกาสได้ร้องคัฟเวอร์บทเพลงของชรัสแบบเต็มๆ
ขณะที่ค่ายใบชาsong นั้นก็เป็นที่รู้กันดีว่าได้สร้างสรรค์ผลงานคุณภาพ แปลกใหม่ออกมาอย่างต่อเนื่อง แม้ในยุคที่ซีดีเพลงขายแสนยาก แต่ค่ายนี้ก็ยังยืนหยัดสู้ไม่ถอยเหมือนชื่อเพลงประจำกองทัพมวลมหาประชาชน
ที่ผ่านมาโอ๋-ชุติมาได้ฝากน้ำเสียงสวย หวาน ใส ไว้ในเพลงประกอบภาพยนตร์และบทเพลงอีกหลายแนว นอกจากนี้เธอยังมีผลงานแจ้งเกิดในชุดแรกคือ “นิทานความรัก” ปี 2554 ที่ได้รับคำชื่นชมจากแฟนเพลงและนักวิจารณ์ รวมถึงทำให้บรรณได้รับรางวัลโปรดิวเซอร์ยอดเยี่ยม สีสันอวอร์ด และเข้าชิงอีกหลายๆสถาบันดนตรี
เฟื่องอารมณ์เป็นผลงานเดี่ยวชุดที่ 2 ของโอ๋-ชุติมา ที่มาพร้อมกับทีมงานดนตรีฝีมือคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็น โอเลต้า : กีตาร์,โป๊ง บางลำพูแบนด์-ดุลยสิทธิ์ สระบัว : กีตาร์(บลูส์),อ.แป๊บ-วิโรจน์ สถาปนาวัตร,สุวรรณ มโนษร : ไวโอลิน และทีมเครื่องเป่ามาฝีมือ โดยมี บรรณ เป็นโปรดิวเซอร์ เรียบเรียง มิกซ์และมาสเตอริ่ง
เฟื่องอารมณ์คัดเพลงของชรัสในยุคแรกๆมา 10 เพลง แต่มีทั้งหมด 12 แทรค เพราะเป็นมีการหยิบเพลงซ้ำนำมาบรรเลง 2 เพลง
งานเพลงชุดนี้เปิดตัวกันแบบโอ่อ่าคึกคักกับ “รู้อยู่แก่ใจ”(จาก อัลบั้มแฟลชและชรัส เฟื่องอารมณ์ พ.ศ. 2524) เป็นการดูเอทกันระหว่างโอ๋-ชุติมากับเจ้าของเสียงคือ น้าแต๋ม-ชรัส กับดนตรีแจ๊ซบิ๊กแบนด์ ในทางสวิง(Swing)ฟังสวิงสวาย มีเครื่องเป่าแซกโซโฟน ทรัมเป็ต ทรอมโบน ผลัดกันรุก-รับ คอนเสริมสร้างสีสันให้กับคู่ดูเอทระหว่างโอ๋-ชุติมากับเจ้าของเสียงคือน้า แต๋ม-ชรัส
นับเป็นการส่งรับระหว่างเสียงสวยสดใสของโอ๋กับเสียงหล่อนุ่มทุ้มของ ชรัส(ที่ยังเสียงดีไม่มีตก)ได้อย่างน่าฟัง นับเป็นการผสมเคมีทางดนตรีที่ลงตัวน่าฟังมาก และขอเชียร์คุณบรรณว่าถ้ามีโอกาสน่าจับทั้ง 2 คนมาร้องเพลงออกมาทำอัลบั้มร่วมกันเป็นดีที่สุด
ต่อไปเป็น“ทะเล”(จากอัลบั้มแฟลชและชรัส เฟื่องอารมณ์ พ.ศ. 2524) ป็อบแจ๊ซหวานๆ มีไลน์เครื่องสายพลิ้วๆลอยเด่นเข้ามาเป็นบางช่วงเติมสีสัน เพลงนี้โอ๋ร้องได้รื่นหูดูโลกสดใสชวนให้นึกถึง หาดทราย ท้องทะเลแสนงามตามอารมณ์เพลง
“สิ้นสัมพันธ์”(จากอัลบั้มแฟลชและชรัส เฟื่องอารมณ์ พ.ศ. 2524)เปลี่ยนอารมณ์มาเป็นบทเพลงมัวหม่น เปิดพื้นที่ให้โอ๋โชว์น้ำเสียงหวานเศร้ากดอารมณ์ โดยมีเสียงไวโอลินมาโลดแล่น ร่ายตัวโน้ตได้อย่างกรีดลึกสะเทือนอารมณ์ ชนิดที่ใครที่กำลังช้ำรักอาบต่อมน้ำตาแตกได้
ยังอยู่ในโทนหม่นๆกันต่อกับ “รักเองช้ำเอง”(จาก อัลบั้มแมลงปอ พ.ศ.2526) อีกหนึ่งเพลงดังของชรัส ที่ถูกบรรณตีความใหม่ ใส่ความช้ำลงไปในทางดนตรีบลูส์ เปิดพื้นที่ให้โอ๋อิมโพรไวซ์ไปกับเสียงกีตาร์โหยหวน ฟังฉีกแนวบทเพลงน้ำเสียงหวานใสของโอ๋-ชุติมาไปพอสมควร
สลับโหมดมาฟังเพลงสดใสกับ “ผีเสื้อ”(จากอัลบั้มผีเสื้อ พ.ศ. 2525) นี่ถือเป็นทางถนัดของโอ๋กับน้ำเสียงใสๆเริงร่า ที่มาพร้อมกับการเรียบเรียงที่มากไปด้วยลูกเล่น
“ไม่เคยรักใครเท่าเธอ” (จากอัลบั้มผีเสื้อ พ.ศ. 2525) ได้บรรณมาร่วมดูเอท กับดนตรีโจ๊ะๆย้อนยุคซาวนด์ 80’s ส่วน“วิมานทราย” (จากอัลบั้มชรัส ชลิต และคนแปลกหน้า พ.ศ. 2527) มาแบบหวาน เศร้า ซึ้ง ตกย้ำอารมณ์รักผิดหวัง พังทลาย
เปลี่ยนอารมณ์มาโยกขยับตัวกับ “น่าน้อยใจ”(จาก อัลบั้มแฟลชและชรัส เฟื่องอารมณ์ พ.ศ. 2524) มาในแนวลาตินสนุกๆ ดนตรีมีสีสันน่าฟังมากโดยเฉพาะกับเสียงโซโลทรัมเป็ต ขณะที่เสียงร้องของโอ๋นั้นก็สดใสน่ารัก ไม่น่าน้อยใจที่ได้ฟังแต่อย่างใด
“ชีวิตไร้สังกัด”(จากอัลบั้มชรัส ชลิต และคนแปลกหน้า พ.ศ. 2527) นี่ก็มาแนวสนุก โจ๊ะๆในทางร็อกแฝงกลิ่นฟังกี้ มันทีเดียว
ปิดท้ายบทเพลงร้องกันด้วย “เพราะฉะนั้น”(จาก อัลบั้มผีเสื้อ พ.ศ. 2525) อีกหนึ่งเพลงดังประจำตัวชรัส เพลงนี้เป็นโซลอารมณ์เศร้า เปิดพื้นที่ให้โอ๋โชว์พลังเสียงหม่นๆ ติดทรนงอยู่ในทีตามอารมณ์เพลง ด้านภาคดนตรีนั้นมีเสียงเปียโนเล่นนำ พร้อมกับมีไลน์เครื่องสายอลังการมาสร้างพลังให้กับเพลง
จากนั้นเป็น 2 เพลงบรรเลงปิดท้ายกับ “รู้อยู่แก่ใจ” และ “ทะเล” ที่ผลัดกันให้เครื่องดนตรีแต่ละชิ้นโซโลเล่นเมโลดี้โดยคงไว้ซึ่งอารมณ์เพลง ร้องตามที่กล่าวมา
นับเป็น 10 เพลง 12 แทรค จากบทเพลงของชรัส เฟื่องอารมณ์ที่ถูกนำมาสร้างสรรค์ตีความ เรียบเรียงดนตรีใหม่ได้อย่างยอดเยี่ยมน่าฟัง มีการสร้างซาวนด์ สร้างอารมณ์เพลงใหม่ๆกับดนตรีที่หลากหลาย(ตามที่กล่าวไป)
เช่นเดียวกับน้ำเสียงของโอ๋-ชุติมาที่ร้องถ่ายทอดออกได้ในมิติที่ หลากหลายและเข้าถึงอารมณ์เพลง แสดงให้เห็นถึงความสามารถอันสูงล้นและคุณภาพคับแก้วของเธอ ซึ่งโดยรวมแล้วนี่เป็นอัลบั้มคัฟเวอร์ที่แม้ยังคงไว้ซึ่งความเป็นชรัส แต่ก็เต็มไปด้วยความเป็นตัวตนของโอ๋-ชุติมา นอกจากนี้ก็ยังมีความเป็นบรรณอันเข้มข้นผ่านทางตัวโน้ตดนตรีอยู่หลายเพลง ด้วยกัน
ใครที่เป็นแฟนเพลงน้าแต๋ม-ชรัส แฟนเพลงโอ๋-ชุติมา แฟนเพลงของบรรณ หรือใครที่เบื่อบทเพลงตลาดแบบพิมพ์นิยม อันซ้ำซากจำเจ “เฟื่องอารมณ์” ถือเป็นอัลบั้มที่จะช่วยสร้างความอิ่มในอารมณ์ได้เป็นอย่างดีทีเดียว
*******************
เฟื่องอารมณ์'กับความก้าวหน้าของบรรณ ณ ใบชา
:: Rip&Listen :: (All about Hi-Fi@facebook) /Thanee Modsanga / 30 march 2014
ช่วงหลังๆ มานี้ผมไม่ได้พูดถึงงานเพลงของค่ายใบชามานานแล้ว ทั้งๆ ที่คุณบรรณยังคงกรุณาส่งแผ่นตัวอย่างมาให้ผมมาอย่างต่อเนื่องทุกอัลบั้ม เหตุผลที่ผมละเว้นไม่พูดถึงงานชุดก่อนๆ ของคุณบรรณก็ด้วยเหตุผล 2 ประการ
ประการแรกคือเพลงในอัลบั้มก่อนๆ ยังไม่โดนใจผมนัก ไม่ว่าจะเป็นเนื้อเพลงหรือลีลาการเรียบเรียงดนตรี ไม่ใช่ว่าคุณบรรณทำออกมาได้ไม่ดี เขาเป็นคนที่มีไอเดียและมีใจรักในงานที่ทำเต็มที่ และเป็นคนที่ทุ่มใจทำสุดตัวกับงานทุกชิ้นมาโดยตลอด เพียงแต่ว่าเพลงหลายๆ อัลบั้มก่อนหน้าชุดเฟื่องอารมณ์นี้ไม่ใช่แนวชอบของผมเท่านั้นเอง
เหตุผลข้อที่สองที่ผมเลี่ยงที่จะพูดถึงงานอัลบั้มชุดก่อนๆ ของคุณบรรณ เพราะผมไม่อยาก 'ชี้นำ' มากเกินไปในช่วงเวลาที่คุณบรรณกำลังค้นหาวิถีทางที่จะพัฒนาตัวเองขึ้นไป ผมยอมรับว่า ตั้งแต่ชุด 'บรรณ บราซิล' ที่ผมเคยฟังชุดแรกก่อนที่จะรู้จักตัวตนของคุณบรรณ หลังจากคุณบรรณหันมาบันทึกเสียงเอง มิกซ์เอง และทำมาสเตอร์เอง คุณภาพเสียงของงานเพลงที่เขาทำก็ถูกพัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆ หากแต่ผมรู้สึกว่า ช่วงก่อนหน้านี้ยังมีอยู่บางประเด็นที่เขายังทำได้ไม่ถึงจุดที่ผมคาดหวัง (555 ผมเป็นคนหวังสูง..)
นั่นคือ เสียงที่ได้ออกโปร่งใส แต่ยังติดบางไปหน่อย ผมอยากได้เนื้อเสียงที่อิ่มหนากว่านั้นอีกนิด อีกอย่าง ผมอยากให้ได้ไดนามิกเร้นจ์ที่กว้างกว่านั้นด้วย อยากได้อิมแพ็คของหัวเสียงที่มีน้ำหนักย้ำเน้นมากกว่านั้นอีกหน่อย แต่ช่วงที่ผ่านมาผมก็เลือกวิธีการ 'เฝ้าดู' มากกว่าที่จะ 'ชี้นำ' เปิดโอกาสให้นักวิจารณ์ท่านอื่นในวงการของเราเป็นคนชี้เบาะแสให้กับคุณบรรณ แทนซึ่งอาจจะเป็นประโยชน์กับคุณบรรณมากกว่าที่จะรับฟังแต่คำชี้นำของผม..
อีกอย่าง.. ช่วงที่ผ่านมาผมยอมรับว่าไม่แน่ใจเหมือนกันว่า จากจุดที่คุณบรรณยืนอยู่ก่อนหน้านี้ กับเครื่องไม้เครื่องมือที่เขาใช้งานอยู่มันจะเพียงพอหรือไม่ที่จะช่วยให้ เขาสามารถพัฒนาฝีมือขึ้นไปจนถึงจุดที่ผมคาดหวังไว้..
เมื่อได้ฟังงานอัลบั้มชุด 'เฟื่องอารมณ์' ชุดนี้ครั้งแรก (เพิ่งจะหยิบมาฟัง) ผมยอมรับว่าขนลุก.! ไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าสิ่งที่ผมได้ยินจะเป็นฝีมือของบรรณ ณ ใบชา ผมยอมรับว่าเคยหวัง แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะสามารถทะลุผ่านขึ้นมาถึงจุดนี้ได้ หลายๆ อย่างที่ผมอยากให้เป็นก่อนหน้านี้ มันปรากฏชัดออกมาในอัลบั้มชุดนี้เอง.!
ไม่ว่าจะเป็นไดนามิกที่กว้างขวาง เปิดเผยรายละเอียดครบทั้งช่วงเบาและช่วงดัง อิมแพ็คย้ำเน้นที่หนักแน่นและคมกระชับ เนื้อเสียงที่หนาข้นจนมองเห็น texture ของบอดี้เสียงออกมาชัดเจน พอสมควร รับรู้ได้ง่ายขึ้น ไม้เป็นไม้ เหล็กเป็นหล็ก หนังเป็นหนัง เนื้อเป็นเนื้อ แถมยังได้ทรวดทรงของชิ้นดนตรีที่มีบอดี้เป็นสามมิติมากกว่ายุคก่อนๆ อย่างชัดเจน และมีมวลอากาศล้อมรอบแต่ละตัวเสียงมาด้วย
คุณภาพที่ได้จากอัลบั้มชุด 'เฟื่องอารมณ์' นี้ถือเป็นประจักษ์พยานสำคัญที่แสดงให้เห็นถึงพัฒนาการในการบันทึกเสียงที่ ก้าวหน้าขึ้นไปอีกขั้นของบรรณ เจ้าของค่ายเพลง 'ใบชาซอง'
ดีที่สุดแล้ว.? ยังครับ.. คุณต้องเข้าใจว่า ความคาดหวังของผมไม่มีจุดสิ้นสุด แม้ว่าจุดที่บรรณเป็นอยู่ขณะนี้ เขามาได้ไกลกว่าอดีตมากแล้ว ผมกล้าพูดว่า งานของเขาดีกว่างานของซาวนด์เอ็นจิเนียร์ในเมืองไทยหลายๆ คนที่ร่ำเรียนมาทางนี้โดยตรงซะอีก แต่กระนั้น หลังจากฟังงานชุด 'เฟื่องอารมณ์' อย่างตั้งใจแล้ว สิ่งที่ผมอยากได้เพิ่มเติมก็คือ 'เลเยอร์' ที่แสดงระนาบระหว่างชิ้นดนตรีที่มิกซ์รวมกันอยู่ในแต่ละเพลงที่ฉีกห่างในแนว ตื้น-ลึกมากกว่านี้อีกนิด ดันตำแหน่งเสียงร้องให้ถอยหลังลงไปอีกหน่อย..
ผมชอบงานชุดนี้มาก มันโดน เพราะนอกจากคุณภาพเสียงแล้ว ลีลาการเรียบเรียงดนตรีแต่ละเพลงในอัลบั้มชุดนี้ก็ถือว่าเป็นอีกหนึ่ง พัฒนาการของบรรณที่ผมพบว่าเขาได้ก้าวข้ามความจำเจแบบเดิมๆ ที่ผมเคยรู้สึกเบื่อไปแล้ว ลีลาดนตรีของเขามีสีสันมากขึ้น มีภูเขาและหุบเหวมากขึ้น มีมืดและสว่าง มีอ่อนนุ่มและหยาบแข็ง มีความหลากหลายในแต่ละเพลงที่แสดงเอกลักษณ์ที่ต่างกันออกมาได้ ฟังแล้วไม่น่าเบื่อ อยากฟังซ้ำ.. ผมชอบใจที่บรรณเรียบเรียงเพลง 'ผีเสื้อ' ออกมาได้ตรงใจผมมาก ผมเดาเอาว่ามันน่าจะออกมาเป็นแบบนี้และมันก็เป็นแบบนี้จริงๆ
งานชุดต่อไปของบรรณ ผมจะคอยฟังด้วยความตื่นเต้น..!!
**********************
เนชั่นสุดสัปดาห์ / สิงหาคม 2015
*****************
Lpเฟื่องอารมณ์ Gm2000 mag. โดย ดร.ชุมพล มุสิกานนท์ vol18 no214 jan2015
******************
นิตยสารสีสัน โดย ปรารถนา รัตนะสิทธิ์
*********************