ครั้งแรก กับการเสียตังค์ดูคอนเสิร์ต ที่ต้องร้องว่า " คุณพระ!!! " ตั้งแต่เปิดประตูหอประชุม

สวัสดีค่ะทุกๆท่าน ยินดีต้อนรับเข้าสู่การเขียนเรื่องราวเรื่องแรกของเรา
ภาษาอาจจะดูงงๆสักหน่อย เพิ่งเริ่มหัดเขียนอะไรแบบนี้เลย
ต้องเกริ่นก่อนว่า เราเป็นแฟนคลับคุณดอกไม้ พี่ปาน ธนพร แวกประยูร นักร้องเพื่อนหญิงพลังหญิงแห่งยุค 2000 กับภาพจำ "นักร้องสายด่า..." ด่าผู้ชาย ด่าผู้หญิงร้ายๆ ให้กำลังใจ และพูดแทนใจอิสตรีที่ดูเป็นแม่บ้านแม่เรือน ไม่ค่อยกล้ามีปากมีเสียงกับผู้ชายยุคนั้นเท่าไหร่ เราติดตามผลงานของพี่ปานมาตลอด มีโอกาสได้เจอบ้าง (ซึ่งยากมากๆ) เพราะช่วงหลังพี่แกเลือกรับงานมากขึ้น จนล่าสุด ที่ได้ทราบว่าพี่ปาน จะมีอัลบั้ม กับทางค่าย ใบชาsong ค่ายเพลงเล็กๆ แต่คับแน่นไปด้วยคุณภาพ กับแนวเพลงลูกกรุงร่วมสมัยหน่อยๆ กับอัลบั้มที่มีชื่อว่า " ปาน ดอกไม้ที่กลับมา" ตื่นเต้นสิคะ อยู่ๆพี่ปานก็ได้ออกอัลบั้ม ซึ่งค่ายเพลงสมัยนี้ไม่ค่อยนิยมทำออกมาจำหน่ายกันแล้ว ช่วงแรก ทางค่าย ใบชาsong ก็เปิดให้จองแผ่นซีดีอัลบั้มชุดนี้ ยอดจองคงจะดีอยู่ไม่น้อย จนถึงขั้นมีการมาไลฟ์สดร้องเพลงกันเล่นๆ ระหว่างพี่ปาน กับพี่บรรณ หัวเรือใหญ่ของทางค่ายใบชาsong และนั่น ก็(อาจจะ)เป็นหนึ่งในจุดเริ่มต้นของการจัดคอนเสิร์ตครั้งนี้ เมื่อมีแฟนคลับพิมพ์เข้ามาทำนองว่าอยากให้พี่ปานจัดคอนเสิร์ต

ความคิดเราตอนนั้นหรอ... จัดก็ดีเหมือนกัน จะได้เจอพี่ปาน แล้วก็นั่งฟังเพลงชิลๆ อารมณ์ออกแนวดนตรีในสวน

แต่พอถึงวันเปิดรายละเอียดคอนเสิร์ต ก็เรียกได้ว่าทำเอาช็อกกันไปเลยทีเดียว จากคอนเสิร์ตที่คิดว่าจะจัดแบบเปิด จัดเเบบดนตรีในสวน ฟรี ไม่เสียเงิน ดันเป็นคอนเสิร์ตแบบจริงจัง มีการขายบัตรซะอย่างนั้น แล้วราคาบัตรมันก็ดูสูง สำหรับเรา (บัตรมี 3 ราคา VIP 4,000 บาท 3,500 บาท และ 3,000 บาท ตามลำดับ) บวกกับเราไม่อินเพลงแนวลูกกรุงเท่าไหร่ด้วย จึงชั่งใจอยู่นานว่าจะไปดูคอนเสิร์ตดีมั้ย แต่ก็นั่นแหละ... ความรักในตัวศิลปิน กับการกลับมาขึ้นคอนเสิร์ตเดี่ยวอีกครั้งในรอบ 10 ปีของพี่ธนพร ลองเสี่ยงดูก็ไม่น่าจะเสียหาย ไม่ได้คาดหวังอะไรหรอก นอกจากได้เจอศิลปินไอดอลตัวเป็นๆ ตัดใจจองบัตรราคา 3,500 บาท ที่นั่งแถวที่สาม ซึ่งเป็นแถวแรกถัดจาก VIP สองแถวหน้าสุด ตรงกลางๆไปเลยจ้า และนี่ก็เป็นครั้งแรกเลย ที่เราต้องเสียเงิน ให้กับค่าบัตรคอนเสิร์ต... วันเวลาล่วงเลยไป ตั้งแต่ต้นเดือนมกราคม 2566 จนกระทั่งถึงวันจัดคอนเสิร์ต

24 กุมภาพันธ์ 2566 คอนเสิร์ตเริ่มแสดง หนึ่งทุ่มตรง เราเริ่มออกจาก MRT สามย่านเวลาห้าโมงเย็น และมาถึง MRT ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย (ต่อจากนี้ขอใช้คำว่า ศูนย์วัฒฯ นะคะ) ตอนเกือบหกโมงเย็น กว่าจะเดินต่อจาก MRT ไปศูนย์วัฒฯ อีกประมาณ 15 นาที ไปถึง หอประชุมเล็ก ศูนย์วัฒฯ หรือที่คุ้นกันในชื่อ "หอเล็ก" เวลาหกโมงสิบเจ็ดนาที ลงทะเบียนรับบัตรเรียบร้อย ก็ถ่ายรูปฆ่าเวลาซะหน่อย แต่ด้วยความที่เป็นคอนเสิร์ตแรก แถมเดินทางมาศูนย์วัฒฯครั้งแรกอีก ตื่นเต้นมาก ทำอะไรไม่ถูก เลยได้ภาพวิวหน้าหอเล็กมา 1 ภาพถ้วน

เอาล่ะ เวลา หนึ่งทุ่มตรง ปุ๊บ ดนตรีเริ่มบรรเลงปั๊บ เหนือความคาดหวังไปอีก คอนเสิร์ตอะไร ตรงเวลามาก เป๊ะๆเลย... เปิดมาเพลงแรก " จำเป็นรัก" ซึ่งเป็นเพลงแรก ในอัลบั้มนี้ด้วย พี่ปานเปิดตัวอย่างสง่าด้วยชุดสีน้ำเงิน ไม่ได้เห็นบ่อยๆนะสีนี้ ส่วนมาก ถ้าไม่ใช่สีขาว ก็จะเป็นสีดำไปเลย ชุดสวยมาก เหนือความคาดหวังอีกแล้วหนึ่ง

พี่ปานก็คือพี่ปาน มีคนเคยพูดว่า "พี่ปานร้องสดเหมือนอัดเทป" ยังไง วันนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น เสียงซาวนด์ในห้องประชุมดีมาก เสียงดังกระหึ่ม ได้ยินชัด ทั้งเสียงนักร้อง และเสียงดนตรีเลย ไม่แปลกใจแล้ว ที่พี่ปานเคยให้สัมภาษณ์ในรายการโทรทัศน์รายการหนึ่งว่า " ที่เลือกจัดที่หอเล็ก เพราะเราต้องการซาวนด์" ระบบเสียงดีจริงๆ ไม่มีคำบรรยายเลย และพี่ปาน ก็ยังคงเป็นพี่ปาน ที่ทำหน้าที่เอนเตอร์เทนคนดูได้ธรรมชาติมากๆ ตบมุกโน้น เข้ามามุกนี้ มีการใช้ eye contact ทั้งกับคนดูที่อยู่หน้าเวที และโซนข้างหลังเวที เรียกได้ว่าซื้อบัตรราคาไหนก็คุ้มค่า คุ้มราคาทั้งนั้น ในขณะที่เพลงดำเนินไปเรื่อยๆ ภาพประกอบที่ขึ้นอยู่ด้านหลังก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆในแต่ละช่วง แต่ละเพลง เราเองยังร้อง " ว้าว!" อยู่หลายรอบ ว้าวทั้งพลังเสียงของพี่ปาน ทั้งดนตรี ทั้งภาพประกอบที่ช่วยเสริมให้ตัวนักร้องเด่นขึ้น และสวยขึ้นไปอีก เกินความคาดหวังไปมากเลย ไม่เคยคิดว่าค่ายเพลงเล็กๆ จะจัดคอนเสิร์ตที่ดีพร้อมในเวลาอันสั้นได้ขนาดนี้ สำหรับเรา เรียกว่าเพอร์เฟกต์ได้เลย

สำหรับเพลงในอัลบั้มที่ฟังในคอนเสิร์ตแล้วรู้สึกตราตรึงที่สุดสำหรับเรา ขอยกให้เพลง "ความเหงาเคล้าความขมขื่น" ฟังซีดีว่าดิ่งลึกไปถึงความทุกข์ทรมาน จนไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ในคอนเสิร์ต ทั้งสีหน้าแววตา ซาวนด์ดนตรี และอารมณ์เพลงที่พี่ปานถ่ายทอดมันพาเราดิ่งลึกลงไปสุดกว่านั้น และที่สุดๆ ยิ่งกว่าความดิ่งของเพลง ก็คือการตีความในแบบของพี่ปาน น่าทึ่งเหมือนกันนะ ที่พี่ปานบอกว่า นอกจากความรู้สึกทุกข์ทรมาน ขมขื่นจนถึงที่สุดแล้ว ยังตีความเพลงไปถึงขั้นเราจะมี ปัญญา หาทางออกจากอารมณ์ความรู้สึกทุกข์นั้นได้อย่างไร... คนอะไร รับรู้ และดำดิ่งถึงความทุกข์จนถึงที่สุดแล้ว ยังมีปัญญา มีสตินึกถึงทางพ้นความทรมานอีก วิเศษมากเลย แล้วก็อีกเพลง คือเพลง "ดวงตาสวรรค์" เพลงนี้ ต้องบอกตรงๆว่าเราไม่ได้ตั้งใจฟังในซีดีเท่าไหร่ จนได้ฟังสดๆในคอนเสิร์ตแล้ว รู้สึกว่าเพลงนี้ร้องยากแบบที่พี่ปานบอกจริงๆ เพราะคำเยอะมาก และแต่ละคำ มีการออกเสียง หรือมีพยัญชนะใกล้กันมาก จังหวะเพลงมีเร็วสลับช้า แต่พี่ปานร้องได้คมกริบทุกคำ ได้ยินเนื้อเพลงชัดเจนทุกพยางค์ บรรยายไม่ถูกจริงว่ามันสุดแค่ไหน นอกจากจะอยากให้ทุกคนได้มีโอกาสฟังเพลงนี้จริงๆ ได้ฟังผ่านแผ่นซีดีก็ยังดี (ขายของให้อีก 555... แต่มันดีมากจริงๆนะคะ)

นอกจากพี่ปานแล้ว ก็ยังมีศิลปินรับเชิญอีก 3 ท่าน ที่ก็สุดไม่แพ้กัน คือ พี่ฟอร์ด พี่แหม่ม และอาวี (ทวีพร เต็งประทีป) เรื่องเสียงไม่ต้องพูดถึง ที่สำคัญคือ สวย หล่อ ดูดีกันทุกคนเลย เพลงแต่ละเพลงที่ได้รับลิขสิทธิ์ให้นำมาร้องในคอนเสิร์ตได้ ทั้งเพลงเดี่ยวของศิลปินรับเชิญ หรือเพลงที่ร้องคู่กับพี่ปาน ก็ถือว่าเป็นเรื่องเกินความคาดหมายอยู่หลายเพลงนะ เป็นเพลงที่เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดให้ผู้ชมในหอประชุมได้มากเลยทีเดียว ไม่ได้เก่าขนาดลูกกรุงจ๋า หรือย้อนไปแนวจิ๊กโก๋ยามบ่ายขนาดนั้น

คนดูจะได้รับความสุข ก็ต่อเมื่อนักร้องส่งพลังงานมาถึงเรา และคอนเสิร์ตนี้ ก็เป็นเช่นนั้น เสียงดนตรีเอย อารมณ์ของนักร้องทุกคนเอย มันส่งตรงมาถึงคนดูอย่างเราได้ดีสุดๆ เรียกได้ว่า " สวรรค์หู" กันเลยทีเดียว แถมมีเซอร์ไพรส์ ที่พี่ปานลงจากเวทีมาทักทายคนดูข้าล่างอีก เรียกได้ว่าเวลาการแสดง 2 ชั่วโมงในหอประชุมผ่านไปไวมาก ไวแบบไม่ทันตั้งตัวเลย เอาเป็นว่าการเสียตังค์มาดูคอนเสิร์ตแบบไม่คาดหวังของเราในครั้งนี้ มันเกินคาดหวัง มันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม เรียกว่าเกินคุ้มได้อย่างเต็มปากเลย เกินคุ้มในงาน ที่ได้ใกล้ชิดศิลปินไม่พอ จบคอนเสิร์ตแล้ว พี่ปานยังมานั่งเซ็นลายเซนต์ รวมถึงถ่ายภาพร่วมกับแฟนคลับอย่างอบอุ่นอีก ดีมาก เกินคาดหวังมาก จะเป็นคอนเสิร์ตที่เราจดจำไว้ตลอดไป ต่อไปนี้ ให้ภาพเล่าเรื่องเอาเองนะคะ บ๊ายบาย

แหล่งที่มา

Samanta P
@rjumma140605