บทวิจารณ์ Two for Tea - mhing fun

ดนตรีมีเหตุ / หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์ / พฤหัสบดีที่ 8 พฤษภาคม 2557 โดย นพปฎล พลศิลป์

     ปีนี้อากาศร้อนมาก และปีหน้าอากาศน่าจะร้อนยิ่งกว่านี้ไปอีก หากดูปริมาณการทำลายล้างโลก ข่มขืนธรรมชาติของคนเราที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เอาง่ายๆ ยิ่งเราหาความสบายให้กับร่างกายด้วยเครื่องปรับอากาศ อุณหภูมิรายรอบก็ยิ่งทวีความร้อนเพิ่มขึ้นไปอีก บางทีการหาต้นไม้ใหญ่สักต้น (ซึ่งก็หาไม่ง่ายแล้วในปัจจุบัน) อาศัยร่มเงา เอนกาย ฟังเพลงดีๆ ที่ช่วยให้ใจเย็น จิตร่ม ก็น่าจะดีไม่น้อย

     และหนึ่งในอัลบั้มที่น่าหยิบมาฟังในวันที่อากาศร้อนรุ่มก็คืองานชุดนี้ Two for Tea ของสองสาวหมิงและฝัน จากค่ายใบชาซอง ของบรรณ สุวรรณโณชิน ที่เป็นงานละติน แจ๊ส นุ่มนวล แบบงานอีซีลิสนิง ฟังสบายๆ มีให้ฟังทั้งสวิง บอสซาโนวา แมมโบ แต่ที่ต่างไปจากงานอีซีลิสนิงส่วนใหญ่ในตลาดก็คือ ตัวดนตรีจะฟังแบบงานเล่นสด ทำให้เพลงอาจจะดิบกว่า  งานทั่วๆ ไป แต่ก็ได้อารมณ์ของดนตรีมาแทน ตัวดนตรี เสียงร้อง รู้สึกถึงความลึกของเสียงแต่ละเสียง อารมณ์นั้นจะไหลไปตามเพลงได้ไม่ยาก ผิดกับงานที่ผ่านการปรุงแต่งเยอะๆ ที่อาจจะฟังนวล เนียน แต่ก็ขาดมิติ ซึ่งหากฟังผ่านเครื่องเสียงที่ดีๆ จะยิ่งทำให้ความลึกของเสียงต่างๆ ในอัลบั้มนี้เด่นชัดมากขึ้น

     ตรงนี้ถือเป็นจุดเด่นของค่ายใบชาซอง และค่ายเพลงเล็กๆ อีกหลายค่าย ที่ใส่ใจเรื่องของการบันทึกเสียงมากกว่าค่ายใหญ่ๆ ซะอีก

สำหรับ ตัวเพลงนั้น บรรณมาในมุกของเพลงไทยในอดีต หยิบเอาท่วงทำนองเพลงละตินเก่าๆ อย่าง Besame Mucho, Pepito, Sway มาใส่เนื้อไทย ซึ่งต้องให้เครดิตกับบรรณที่สร้างเรื่องราว ถ้อยคำ ใช้ภาษาได้อย่างกลมกลืน ลงตัว ไม่ขัดหู แม้อาจจะไม่ตรงตามเนื้อหาดั้งเดิม แต่ในแง่ของเมโลดี้กับเนื้อร้อง "ลื่น-ไหล-ไม่ติดขัด"

     กลายเป็นเพลงไทยที่ได้ดนตรีที่ทำนองคุ้นหูฟังรื่นรมย์

ขณะ ที่เสียงร้องของสองนักร้องสาวในอัลบั้ม แม้อาจจะฟังไม่เนี้ยบจัด มีแกว่งๆ หลุดๆ อยู่บ้าง แต่ไม่ใช่หลุดแบบเละเทะ อาจจะมีทอดเสียงไปไม่สุด หรือบางครั้งบางคำที่ร้องก็จมไปกับเสียงดนตรีอยู่บ้าง ซึ่งถือเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ว่าได้ เพราะทั้งที่หมิงและฝันจัดให้นั้น คือ ความหวาน ที่ไม่ใช่จะหาได้ง่ายๆ กับเสียงนักร้องในทุกวันนี้ ที่จะมีเสียงร้องหวานๆ แล้วกับข้อผิดพลาด หากมองย้อนไปถึงการเรียบเรียง การบันทึกเสียง ก็น่าจะเป็นการปล่อยผ่าน เพื่อเน้นการร้องที่เต็มไปด้วยอารมณ์ ฟังแล้วรู้สึกว่าเป็นเสน่ห์ เป็นความซื่อตรงกับเนื้องาน มากกว่า เพราะกับห้องอัดทุกวันนี้จะปรับ แต่งเสียงให้ออกมาฟังเนี้ยบได้ไม่ยาก และด้วยเสียงร้องขนาดนี้ ถือเป็นงานหมูๆ เลยก็ว่าได้

     เป็นงานเย็นๆ ที่ฟังเป็นธรรมชาติ และถ้าฟังกันแบบใต้ร่มไม้ชายคาด้วยแล้ว คงต้องบอกว่า "เคลิ้ม" ไปกับสองสาว และดนตรีที่เข้าถึงอารมณ์ ผ่อนคลายแบบนี้ไปได้โดยไม่รู้ตัว

***************

Gm2000 Magazine / Music Review : Lp two for tea / โดย ดร.ชุมพล มุกสิกานนท์

*********************

สีสัน ปีที่ 25 ฉบับที่ 10 2557

*********************

The Wave mag. / july 2014

Powered by MakeWebEasy.com
เว็บไซต์นี้มีการใช้งานคุกกี้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ของท่าน ท่านสามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว  และ  นโยบายคุกกี้